Η σημερινή ολομέτωπη επίθεση των καπιταλιστών και τους κράτους τους ενάντια στην ίδια την κοινωνία εντείνεται όλο και περισσότερο. Η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης λοιπόν αποτελεί επιμέρους κομμάτι αυτής της επίθεσης, με αποτέλεσμα καταχτήσεις δεκαετιών να καταργούνται και να επιστρέφουν στην κατοχή του κεφαλαίου.
Σημαντικές αλλαγές στην μέχρι τώρα λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος παρατηρούνται σε κάθε βαθμίδα, κυριότερα όμως στην τριτοβάθμια , δηλαδή στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στον καπιταλισμό είναι προφανές ότι λειτουργούν με βάση τις ανάγκες της κυρίαρχης τάξης και προωθούν την κυρίαρχη ιδεολογία. Στην Ελλάδα οι χρηματοδοτήσεις ιδρυμάτων γίνονταν σε μεγάλο βαθμό από το κράτος, βέβαια σταδιακά έκαναν την εμφάνιση τους και εταιρίες που ‘στήριζαν’ οικονομικά ερευνητικά προγράμματα προκειμένου να τα εκμεταλλεύονται με σκοπό φυσικά το κέρδος και όχι την πρόοδο της κοινωνίας και της επιστήμης. Σήμερα είναι φανερή η στόχευση της κυβέρνησης και των αφεντικών, που δεν είναι άλλη από την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Το σχέδιο ‘Αθηνά’ λοιπόν είναι η συνέχεια της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης και αποτελείται από συγκεκριμένες κινήσεις όπως: συγχωνεύσεις τμημάτων, σύσταση νέων σχολών, ενοποιήσεις ιδρυμάτων, μεταφορά τμημάτων σε άλλες πόλεις, μετατάξεις διδακτικού προσωπικού και άλλων εργαζομένων. Με αυτές τις κινήσεις το υπουργείο διατείνεται ότι θέλει να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, να δημιουργήσει ένα ευέλικτο ανθρώπινο δυναμικό, να βελτιώσει την επιχειρηματικότητα και την επιστημονική και τεχνολογική εκπαίδευση.
Η άποψη μας βρίσκεται στην απέναντι πλευρά από το υπουργείο και τους υποστηρικτές του. Το συγκεκριμένο σχέδιο πλασάρεται ως προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της κοινωνίας αλλά εξυπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς και συνεπώς του κεφαλαίου. Με όλες αυτές τις κινήσεις το μόνο που θα καταφέρουν είναι να οδηγήσουν χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία, στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Επίσης θα έχουν ως αποτέλεσμα τη διαιώνιση των ελαστικών μορφών εργασίας. Οι κινήσεις του σχεδίου ‘Αθηνά’ θα μειώσουν δραστικά τον αριθμό των εισακτέων, αποκλείοντας μεγάλη μερίδα πληθυσμού από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αρκετοί φοιτητές θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να αναζητήσουν κάποιο καινούριο επιβαρύνοντας αρκετά την οικονομική κατάσταση της οικογένειας τους. Ακόμα οι υποδομές σε διάφορα ιδρύματα που θα δεχθούν νέους σπουδαστές δεν είναι κατάλληλα οργανωμένες για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του καινούριου ρόλου τους. Οι ενοποιήσεις τμημάτων γίνονται με αυθαίρετα κριτήρια γεγονός το οποίο δυσκολεύει την εκπαιδευτική διαδικασία. Τα ιδεολογήματα για επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα είναι επακόλουθα του κυρίαρχου τρόπου σκέψης, που φετιχοποιεί τον ατομικισμό, το βόλεμα, την απέχθεια ως προς οτιδήποτε συλλογικό και την επιθυμία για κέρδος και ‘επιτυχία’.
Μπροστά σε αυτό το σχέδιο το ‘φοιτητικό’ κίνημα είναι απαθές προς το παρόν, έτσι οι κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται είναι κατά πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Είναι προβληματικό να μην κινητοποιούνται οι φοιτητές μέσα από τις συνελεύσεις τους και να προσπερνούν αυτό το ζήτημα ως δευτερεύων και ανούσιο. Με αυτές τις συνθήκες δε μπορεί να δημιουργηθεί ένα κλίμα μαχητικότητας και ριζοσπαστικοποίησης των φοιτητών που θα οδηγήσει στην σύμπραξη με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας και θα καταφέρει να μπλοκάρει το σχέδιο.
Μοναδικός δρόμος για να εμποδίσουν οι φοιτητές την εφαρμογή του σχεδίου και να προχωρήσουν και σε άλλες ενδεχόμενες νίκες, είναι η οργάνωση και ο συνεχής συλλογικός αγώνας μακριά από λογικές ανάθεσης και ανταγωνιστικές επιδιώξεις. Θεωρούμε πως για να αποκτήσει η προσπάθεια για αλλαγή των εκπαιδευτικών δομών υπόσταση, πρέπει να συνοδευτεί από μια συνολική επαναστατική προοπτική με στόχο μια αυτόδιευθυνόμενη κοινωνία.
senza classi
ομάδα ανατρεπτικής σκέψης