Όταν εμποδίζουν τους σκοπούς του κράτους, όλες οι ελευθερίες, ακόμα και οι αστικές, γίνονται κουρελόχαρτο. Η τρομοκρατική οργάνωση «Ελληνική Αστυνομία», προφασιζόμενη τις έρευνες για τον εντοπισμό του Χριστόδουλου Ξηρού, έχει εξαπολύσει τις τελευταίες ημέρες ένα κύμα συνεχών εισβολών σε σπίτια αγωνιστών που συμμετέχουν σε αυτοοργανωμένα και κοινωνικά εγχειρήματα, το οποίο ξεκίνησε από τις 21-1. Έκτοτε ο αριθμός των εισβολών έχει φτάσει τις 40, πάντα με τη γελοία πρόφαση περί «ανωνύμων καταγγελιών».
Το κύμα αυτών των εισβολών φυσικά κάθε άλλο παρά μεμονωμένο σε σχέση με τις ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες είναι. Οτιδήποτε απειλεί, έστω και δυνητικά, τις υπάρχουσες κοινωνικές ισορροπίες λανσάρεται από τους μηχανισμούς προπαγάνδας των κεφαλαιοκρατικών μηχανισμών ως αποδιοπομπαίος τράγος, βιώνει στο πετσί του το ολοκληρωτικό πρόσωπο του δόγματος της ασφάλειας. Μερικά μόνο πρόσφατα παραδείγματα ακόμα είναι η δολοφονία μεταναστών στο Φαρμακονήσι από λιμενικούς και η επίθεση φασιστών στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι «Ρεσάλτο» στο Κερατσίνι, υπό την προκλητική κάλυψη των μπάτσων. Το κράτος ασελγεί επίσης σε όλους όσους ανήκουν στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, με τις εξώσεις στα σπίτια και τις διακοπές θέρμανσης και ρεύματος (να μην ξεχνάμε και τη σύλληψη μετανάστριας, που έχασε το παιδί της από έγκαυμα λάμπας πετρελαίου που λειτουργούσε ελλείψη ρεύματος) να αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του πόση σχέση έχουν ο καπιταλισμός και το Κράτος με την Πρόνοια, ειδικά όταν το παγκόσμιο ρεύμα της Αγοράς επιτάσσει λιγότερο καρότο και περισσότερο μαστίγιο.
Ενδεχομένως κάποιος να καταλόγιζε την υπάρχουσα κοινωνική συνθήκη όχι στον ίδιο το θεσμό του Κράτους, αλλά σε μια τάχα κατάχρηση των νόμων από την κυβέρνηση και εκτροπή από την αστική δημοκρατία. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει, καθότι το νομικό οπλοστάσιο της αστικής δημοκρατίας αρκεί για να έχουν οι εχθροί των κεφαλαιοκρατών ολοκληρωτική αντιμετώπιση. Εδώ να αναφέρουμε τον ισχύοντα εδώ και 4 ολόκληρα χρόνια (από τον Οκτώβρη του 2010) νόμο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εισήγαγε ο Ισπανός βουλευτής Πέδρο Αγκραμουτ, και ο οποίος προβλέπει ότι «Παρότι οι ελευθερίες της έκφρασης και της συνάρθροισης αποτελούν τους πυλώνες μιας πλουραλιστικής δημοκρατίας, η άσκηση τους μπορεί να περιοριστεί, ιδίως όταν ένας τέτοιος περιορισμός αντιστοιχεί σε μια πιεστική κοινωνική ανάγκη». Με άλλα λόγια, χωρίς καμία περαιτέρω ανωμαλία στην αστική δημοκρατία, κάθε αγωνιζόμενος μπορεί να βαφτιστεί «εχθρός της κοινωνίας» και να υποστεί μεταχείριση δικτατορικών προδιαγραφών.
Προς το παρών βέβαια, το κράτος δεν έχει χρειαστεί να καταφύγει σε περιστολή των ελευθεριών αυτών για να καταστείλει τους αγωνιζόμενους. Η εισβολή όμως των λακέδων του στον προσωπικό χώρο ατόμων, αποσκοπεί, πέρα από την προσπάθεια τρομοκράτησης τους και στην απομόνωση και τον αποπροσανατολισμό του κινήματος. Η παντελής σχεδόν έλλειψη προβολής των συμβάντων από τα καθεστωτικά μέσα, αποδεικνύει την προσπάθεια να μπλέξουμε σε έναν πόλεμο που αφορά την ίδια την προάσπιση μας σαν δομές χειραφέτησης, καθιστώντας μας έτσι αδύναμους να ασχοληθούμε με τα ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα, με τελικό στόχο την περιθωριοποίησή μας.
Βιώνουμε μία φάση ύφεσης για το κίνημα. Οι κινητοποιήσεις χαρακτηρίζονται από μια φθίνουσα δυναμικότητα. Μάλιστα, αν παρατηρήσει κανείς τα χρονικά, η πτώση αυτή της δυναμικότητας και της μαζικότητας συμπίπτει με την περίοδο των εκλογών, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά το ρόλο τους ως βαλβίδα αποσυμπίεσης του συστήματος. Η απάθεια και η λογική της ανάθεσης κυριαρχούν, με το μεγαλύτερο κομμάτι των δυσαρεστημένων από την υπάρχουσα κατάσταση ατόμων να αναζητούν διέξοδο είτε στον ατομικό δρόμο, είτε στην ταύτιση με κομματικές και τεχνοκρατικές «αυθεντίες». Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει όχι μόνο να μην υποταχθούμε στην επιβαλλόμενη εξαθλίωση, αλλά και να αναβαθμίσουμε την οργάνωση μας για να δώσουμε μια συνολική, συλλογική και αδιαμεσολάβητη απάντηση για την υπεράσπιση του χώρου ζωής μας, τόσο από τους πηληκιοφόρους μπάτσους όσο και από τα αφεντικά τους, τους γραβατοφόρους -και μη- κεφαλαιοκράτες.
ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
senza classi
ελευθεριακή συλλογικότητα
