Category Archives: κείμενα επικαιρότητας

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

Eλλάς-Ελλήνων-Επιστρατευμένων

Το πολιτικο προσωπικό του κεφαλαίου,στα πλαίσια της πολιτικής της λιτότητας που εφαρμόζει και στον τομέα της εκπαίδευσης,πέρασε με προεδρικό διάταγμα ένα νομοσχέδιο που προβλέπει αύξηση των ωρών εργασίας και συνεπώς την απόλυση 10.000 περίπου αναπληρωτών και χιλιάδες υποχρωτικές μεταθέσεις.Οι καθηγητές αποφάσισαν να απαντήσουν στην υποτίμηση του προιόντος της εργασίας τους και στο ενδεχόμενο της ανεργίας με απεργία και η κυβέρνηση,πιστή στο δόγμα της μηδενικής ανοχής μετά την επιστράτευση των λιμενεργατών και των εργαζομένων στο μετρό,συνέχισε με την ‘προληπτική επιστράτευση’ των εκπαιδευτικών.

Η συγκυρία (λίγο πριν τις πανελλήνιες) κατα την οποία αποφασίστηκε να περάσει το παραπάνω νομοσχέδιο δεν είναι καθόλου τυχαία.Αντίθετα αποσκοπεί στη δημιουργία ενός πλασματικού διπόλου μεταξύ μαθητών-γονέων και καθηγητών,στα πλαίσια της λογικής του κοινωνικού αυτοματισμού και κατ’επέκταση στη συκωφάντηση του αγώνα των εκπαιδευτικών. Σε παρόμοιες συγκυρίες λήφθηκαν οι αποφάσεις που αφορούσαν και άλλους κλάδους όπως αυτούς των οδηγών ταξί και των λιμενεργατών.Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το μέτρο της επιστράτευσης,το οποίο χρησιμοποιείται για τρίτη φορά αυτό το χρόνο,είναι ένα όπλο στα χέρια του κράτους εναντίον των κομματιών της κοινωνίας που αντιστέκονται και με πρόσχημα την ‘τάξη και την ασφάλεια’ καλλιεργείται ένα κλίμα τρομοκρατίας σε όποιονδήποτε σκεφτεί να σηκώσει κεφάλι.Σε αυτό συντελούν σημαντικά και οι μηχανισμοί προπαγάνδας του κεφαλαίου δυσφημίζοντας κάθε κοινωνικό αγώνα.Επιπλέον μέσω αυτών γεννιούνται και αναπαράγονται συγκεκριμένα στερεότυπα όπως αυτά του ‘τεμπέλη δημοσίου υπαλλήλου’,του ‘φοροφυγά μικροϊδιοκτήτη’,του ‘κοπανατζή δασκάλου’, του ‘βυσματία εργαζομένου στο μετρό’ κτλ με σκοπό τον αποπροσανατολισμό και τις διαμάχες μεταξύ των καταπιεζόμενων.Με αυτόν τον τρόπο εντείνεται το φαινόμενο του κοινωνικού κανιβαλισμού,το οποίο ευθύνεται εν μέρει για την αδυναμία των εκμεταλλευομένων να δράσουν συλλογικά και μαζικά για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και την υπεράσπιση των κεκτημένων τους.

Η έξαρση της καταστολής που εντείνει το φαινόμενο του κοινωνικού κανιβαλισμού και αντίστροφα ο κοινωνικός κανιβαλισμός που καθιστά εύκολη λεία στα χέρια του κράτους τα εκάστοτε αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας,σε συνδυασμό με την ηττοπάθεια που έχει κυριαρχήσει λόγω των συνεχόμενων αποτυχιών των διαφόρων κοινωνικών αγώνων των προηγούμενων χρόνων (2010-2012) έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη ατομικιστικών ή στενά συντεχνιακών λογικών.Σε όλα αυτά,έρχεται να προστεθεί και μία μορφή κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού με αυστηρά ιεραρχικές και γραφειοκρατικές δομές.Έτσι ενισχύεται η λογική της ανάθεσης και αποκόπτεται ο εκάστοτε αγώνας απο το κοινωνικό σύνολο,καθιστώντας τις διάφορες κλαδικές διεκδικήσεις ασύνδετες μεταξύ τους και συνεπώς ατελέσφορες,αδυνατώντας έτσι να τεθούν σε μία κοινή βάση που θα τις συνολικοποιήσει με κατέυθυνση την γενικότερη ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης.Παράλληλα,τα πρόσφατα παραδείγματα της άρνησης της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. να συνδράμει τον αγώνα των εκπαιδευτικών και να προκυρήξει πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία την πρώτη ημέρα των πανελλαδικών αλλα και της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου της Ο.Λ.Μ.Ε. να αναστείλει την απεργία,ενάντια στηναπόφαση των τοπικών Ε.Λ.Μ.Ε. δείχνουν για άλλη μία φορά ξεκάθαρα την υποταγή των εργατοπατέρων στις επιταγές του αστικού κράτους.

Η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου,είναι επίθεση ενάντια στο σύνολο της κοινωνίας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.Για να μη μένουν οι διεκδικήσεις σε πρόσκαιρα αιτήματα είναι αναγκαία η απαξίωση και η υπέρβαση των παραπάνω γραφειοκρατικών δομών απο τους εργαζόμενους (κάτι που ήδη συμβαίνει) και ως αντιπρόταση η συγκρότηση αδιαμεσολάβητων και οριζόντιων δομών που θα δημιουργήσουν δεσμούς αλληλεγγύης στις τάξεις των καταπιεζομένων,μέσω των οποίων τα αιτήματα αυτά θα λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για την πραγματοποίηση χειραφετημένων αγώνων με συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση,για μια κοινωνία αυτοδιευθυνόμενη,χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Για να μη γίνουν οι επιστρατεύσεις καθημερινότητα…

…αδιαμεσολάβητοι ταξικοί αγώνες

senza classi
ελευθεριακή συλλογικότητα

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

Η εργατική πρωτομαγιά

Leave a comment

Η εργατική πρωτομαγιά του 1886 αποτελεί μια λαμπρή στιγμή του εργατικού και αναρχικού κινήματος στην Αμερική αλλά και παγκόσμια. Αρχικά θα κάνουμε μια μικρή και συνοπτική ιστορική αναδρομή στις συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή και ιδιαίτερα στο Σικάγο και στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκείνη την περίοδο. Γεγονότα τα οποία σημάδεψαν το παγκόσμιο εργατικό και ταξικό κίνημα και θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας.

Ιστορική αναδρομή

Τα χρόνια εκείνα, όπου χαρακτηρίζονταν από αλματώδη βιομηχανική καπιταλιστική ανάπτυξη οι εργάτες στην Αμερική δούλευαν 72 και περισσότερες ώρες τη βδομάδα για πενιχρούς μισθούς.Οι συνθήκες στέγασης τους ήταν άθλιες και ταυτόχρονα οι συνθήκες υγιεινής και σίτισης βρίσκονταν σε ένα αντίστοιχα χαμηλό επίπεδο. Ακόμα έντονος ήταν ο κίνδυνος της απόλυσης με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός εργατών να μην μπορεί να έχει πρόσβαση στα βασικά αγαθά για να ζήσει.

Κομβική στιγμή για την οργάνωση του εργατικού κινήματος στην Αμερική ήταν η δημιουργία του Κεντρικού Εργατικού Συνδικάτου το 1884, το οποίο είχε ξεκάθαρη αγωνιστική και ανατρεπτική πολιτική, καθώς και άμεση επαφή και επικοινωνία με την Μαύρη Διεθνή( Διεθνής οργάνωση εργαζομένων). Σταδιακά η δυναμική του συνδικάτου αυξήθηκε, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μετά από ένα χρόνο συμμετείχαν σε αυτό 22 συνδικάτα. Άρχισαν λοιπόν οι διαδικασίες προπαγάνδισης για την καθιέρωση του οκταώρου, γι’ αυτό το σκοπό δημιουργήθηκε στο Σικάγο μια πρωτοβουλία από διάφορες οργανώσεις(συνεργάστηκε ενεργητικά με αυτές και το κεντρικό συνδικάτο). Λίγες μέρες πριν τη πρωτομαγιά του 1886 οργανώθηκε μια μεγάλη διαδήλωση στην οποία πήραν μέρος 25.000 άτομα.

Η απεργία ξεκίνησε ελπιδοφόρα στο Σικάγο την 1η Μάη με πλήθος εργατών και κεντρικά τα συνθήματα του κεντρικού εργατικού συνδικάτου και της διεθνούς. Μαζική ήταν και η συμμετοχή στην απεργία και σε άλλες πολιτείες ( Λέηκ σωρ, Γουώμπας, Σαιν Πωλ, Μιλγουώκι κ.α.). Τα αφεντικά αντιλήφθηκαν τη δυναμική του κινήματος και τη μαχητικότητα των απεργών και επιστράτευσαν τους προστάτες τους, την αστυνομία αλλά και άλλους κατασταλτικούς μηχανισμούς για να καταστείλουν την διαδήλωση. Η πυγμή των εργατών μεγάλωνε μέρα με τη μέρα αυτό οδήγησε τις πρώτες συγκρούσεις την 3η Μάη, όταν οι ξυλεργάτες δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία κοντά σε εργοστάσιο ξυλείας καθώς προσπαθούσαν να πλησιάσουν τους απεργοσπάστες. Η αστυνομία άνοιξε ανεξέλεγκτα πυρά ενάντια στους απεργούς με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 4 άνθρωποι και πάρα πολλοί να τραυματιστούν.

Οι αναρχικοί αγωνιστές του Σικάγο εξοργισμένοι από την επίθεση των αστυνομίας και των αφεντικών έκαναν κάλεσμα το απόγευμα της επόμενης μέρας στην πλατεία Αγοράς του Σικάγο. Από το πρωί βέβαια είχαν ξεκινήσει συγκρούσεις ανάμεσα στην επιτιθέμενη αστυνομία και τους απεργούς, οι οποίες όμως σταμάτησαν λίγο πριν την συγκέντρωση, που είχε προγραμματιστεί να είναι ειρηνική. Έπειτα από μερικές ώρες και ενώ η συγκέντρωση είχε διεξαχθεί ομαλά και ο κόσμος αποχωρούσε, η πλατεία περικυκλώθηκε από αστυνομικούς και στρατιώτες με επιθετικές διαθέσεις. Τη στιγμή που δόθηκε η εντολή να επιτεθούν, έσκασε μια βόμβα στις γραμμές των αστυνομικών (άγνωστος ακόμα και σήμερα ο βομβιστής)με επόμενο τον τραυματισμό 66 και τον θάνατο 7 απ ΄ αυτούς. Το γεγονός αυτό είχε σαν συνέπεια η αστυνομία να πυροβολεί υστερικά το πλήθος, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας εκατοντάδες εργάτες.

Τις επόμενες μέρες καλλιεργήθηκε ένα κλίμα συκοφάντησης και πανικού από τον αστικό τύπο, ο οποίος στοχοποίησε το αναρχικό και εργατικό κίνημα.Η τρομοκρατία του κράτους εντάθηκε με αποτέλεσμα να γίνουν έφοδοι σε σπίτια και συλλήψεις των ακόλουθων αναρχικών αγωνιστών: Άλμπερτ Πάρσονς, Αύγουστος Σπάις, Μάικλ Σουώμπ, Σάμουελ Φήλντεν, Τζώρτζ Ένγκελ, Άντολφ Φίσερ, Όσκαρ Νήμπ και Λούις Λινγκ, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ως ηθικοί αυτουργοί του βομβισμού και δικάστηκαν για τις ιδέες και το όραμα τους για μια αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία. Οι Πάρσονς, Σπάις, Ένγκελ και Φίσερ απαγχονίστηκαν στις 17 Νοεμβρίου του 1887, την Μαύρη Παρασκευή. Οι Φήλντεν και Σουώμπ καταδικάστηκαν σε ισόβια, ενώ ο Λινγκ, μόλις 21 ετών αρνούμενος να διαπραγματευτεί με τους εξουσιαστές αυτοκτόνησε στο κελί του. Την κηδεία των αγωνιστών ακολούθησαν 200.000 άτομα.

Τα επόμενα χρόνια πραγματοποιήθηκαν μεγαλειώδεις διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις μνήμης για τους Μάρτυρες του Σικάγο στις ΗΠΑ αλλά και σε διάφορες άλλες χώρες του κόσμου. Ο καρπός όλων αυτών των θυσιών και τραγικών συμβάντων ήταν η καθιέρωση του εργασιακού 8ώρου.

Συμπεράσματα

Οι αγώνες των εργατών και αναρχικών του Σικάγο εκείνη την εποχή είναι μια σημαντική παρακαταθήκη στο διεθνές ταξικό κίνημα και μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα απ ‘αυτούς καθώς παραμένουν ακόμα επίκαιροι.

Θεωρούμε πως οι μερικοί αγώνες, όπως αυτός της πρωτομαγιάς, όταν συνοδεύονται από ένα συνολικό πρόταγμα για την κοινωνική απελευθέρωση είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εργατικού/ταξικού κινήματος και δεν πρέπει να υιοθετούμε λογικές απαξίωσης ή υποτίμησης της σημασίας τους. Επιπλέον αναγνωρίζουμε το συνδικαλισμό ως μέσο πάλης αρκεί αυτό να μην είναι όργανο κανενός κόμματος αλλά αντίθετα να αποτελεί μία αντιιεραρχική απάντηση στον γραφειοκρατικές και ελιτίστικες λογικές. Μέσα από τέτοιες αδιαμεσολάβητες διαδικασίες ο εργαζόμενος έχει τη δυνατότητα να αγωνιστεί για τα δίκαια αιτήματα του και να αρχίσει να αντιλαμβάνεται την ανάγκη για ανατροπή του τωρινού εκμεταλλευτικού συστήματος.

Ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και του αστικού κράτους είναι εξέχουσας σημασίας ζήτημα να ορθώσουμε τις αντιστάσεις μας στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στις σχολές και αλλού να οργανωθούμε και να προτάξουμε σαν ισχυρή απάντηση στους κυριάρχους την κοινωνική επανάσταση.

«Θα’ ρθει μια εποχή που η σιωπή μας θα είναι πιο ισχυρή από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα!» Αύγουστος Σπάιζ

Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΡΟΣΤΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

senza classi
ομάδα ανατρεπτικής σκέψης

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ athens indymedia , ΣΤΟΝ 98 fm ΚΑΙ ΣΤΟΝ entasi fm

Leave a comment

2526april

ΟΣΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

athens.indymedia.org

radio98fm.org

entasifm.org

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΠΟΡΕΙΑ 25/4
ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ 18:00

ΚΑΙ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 26/4
ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥΠΟΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ 10:00

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

21η Απριλίου…46 χρόνια μετά

Leave a comment

Πέρασαν 46 χρόνια από την ημέρα που το καθεστώς της 21ης Απριλίου ανέβηκε στην εξουσία και η συζήτηση γύρω από αυτο,φαίνεται να είναι ακόμα επίκαιρη.Σήμερα οι κυρίαρχες απόψεις για τη χούντα των συνταγματαρχών είναι ουσιαστικά δύο.Από τη μία,ένα κομμάτι της κοινωνίας,μειοψηφικό αλλά σχετικά μεγάλο,και με αυξητικές τάσεις λόγω του γενικότερου εκφασισμού της κοινωνίας ή καποιες φορές λόγω την άγνοιας,είναι οι λεγόμενοι «νοσταλγοί» του καθεστώτος.Από την άλλη πλευρά,οι πραξικοπηματίες αντιπετωπίζονται σαν κάτι ξένο για το τότε αλλα και το σημερινό σύστημα,σαν μια θλιβερή παρένθεση που έκλεισε,εξιδανικεύοντας ετσι τόσο την κατάσταση πριν το πραξικόπημα αλλα και μετά την πτώση της δικτατορίας.

Είναι λίγο πολύ γνωστή στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας η απίστευτη κρατική καταστολή κατα τη διάρκεια της επταετίας.Αυτη περιελάμβανε απαγόρευση της κυκλοφορίας κατα τις βραδινές ώρες,απαγόρευση των συναθροίσεων,συλλήψεις για το παραμικρό και κράτηση στην ασφάλεια,πράγμα το οποίο συμπεριλάμβανε άγριους βασανισμούς.Χιλιάδες άνθρωποι στάλθηκαν σε εξορίες στα ξερονήσια,απλα και μόνο λόγω των πολιτικών τους φρονιμάτων ως «προληπτικώς εκτοπισμένοι».Οι δολοφονίες από άτομα που στελέχωναν τον κρατικό μηχανισμό ήταν συχνές ενώ οι έννοιες «ατομικές ελευθερίες» και «προσωπική ζωή» ήταν ουσιαστικά κενά γράμματα λόγω της κατασκοπίας,του φακελώματος και του χαφιεδισμού.

Αυτό που κατά τα μεταπολιτευτικά χρόνια δεν τονίστηκε αρκετά κατα τη γνώμη μας είναι η διαφθορά στη διάρκεια της επταετίας.Όχι πως αν δεν υπήρχε αυτή θα υποστηρίζαμε την ύπαρξη ενός τέτοιου καθεστώτος,αλλά οι θέσεις περι των «χουντολάγνων» για περι αδιάφθορων ηγετών που οδήγησαν τη χώρα στην ευημερία δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες.Χαρακτηριστικό είναι οτι ο ίδιος ο Παπαδόπουλος λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα διπλασίασε τον πρωθυπουργικό μισθό(δηλαδή τον δικό του) ενώ το 1970 θεσμοθέτησε ένα διάταγμα που στην ουσία επέτρεπε να βγει διαζύγιο σε μία μέρα,προκειμένου να χωρίσει με την τότε σύζυγό του Νίκη ώστε να παντρευτεί την τότε ερωμένη του και πολιτική υπάλληλο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας Λένα Γάσπαρη, ενώ την επόμενη μέρα το διάταγμα αποσύρθηκε(κατα τα άλλα ήταν και υπέρμαχος του πατρίς,θρησκεία, οικογένεια).Το διάταγμα Επίσης διόρισε τον αδερφό του Κωνσταντίνο σε 4(!) κρατικές θέσεις παράλληλα (στρατιωτικό ακόλουθο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακό Διοικητή Αττικής και «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ»).Σε ρουσφέτια παρόμοια με αυτόν επιδόθηκαν και οι άλλοι επιφανείς πραξικοπηματίες.Συγκεκριμένα ο Παττακός ανέθεσε στο γαμπρό του, τον Αντρέα Μεϊντάση διάφορα κατασκευαστικά έργα του Δήμου Αθηναίων,ενώ ο Λαδάς και ο Ρουφογάλης φρόντιζαν για τη διαμεσολάβηση προκειμένου άνθρωποι του περιβάλλοντος τους να εξασφαλίζουν δανειοδοτήσεις.Άλλα γνωστά σκάνδαλα είναι το…ταμα του Παπαδόπουλου με το οποίο εξαφάνισαν 406 εκατομύρια δραχμές,η θέσπιση για πρώτη φορά νόμου περι ευθύνης υπουργών,η υπόθεση με το σάπιο κρέας απο την Αργεντινή και άλλα.

Ένα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιούν πολύ συχνά οι υμνητές της χούντας είναι η οικονομική ευμάρεια κατα τη διάρκεια της επταετίας και αυτό της χαμηλής ανεργίας,φτάνοντας ορισμένοι να μιλάνε και για…οικονομικό θάυμα! Αρχικά όντως εξετάζοντας απλά τους αριθμούς στα πλαίσια της πολιτικής οικονομίας, φαίνεται να ευσταθεί αυτο το επιχείρημα.Με μία ουσιώδη διαφορά όμως:δεν μπορεί να πιστωθεί στο καθεστώς αυτη η πραγματικότητα.Μιλάμε για μία περίοδο ανάπτυξης του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο,την εποχή που το κεϋνσιανό μοντέλο ήταν ακόμη το κυρίαρχο στον δυτικό κόσμο,την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ κτλ.Στα πλαίσια αυτής της καπιταλιστικής ανάπτυξης μεταπολεμικά για πάνω από 20 χρόνια καλλιεργήθηκε μια υπεραισιοδοξία σε όλη την Ευρώπη και ένα κλίμα ευφορίας,που διαψέυστηκε όμως με την μεγάλη πετραιλαική κρίση του 1973.Στην Ελλάδα συγκεκριμένα η ανάπτυξη μέσα σε αυτό το πλαίσιο κυμάνθηκε σε μεγαλύτερα επίπεδα ακόμα και απο τα ευρωπαϊκα όντας την περίοδο 1950-1973 η χώρα με τον δέυτερο μεγαλύτερο δείκτη ανάπτυξης παγκοσμίως,πίσω απο την Ιαπωνία.Ο δείκτης αυτός μάλιστα πολλές φορές τη δεκαετία του 50 ήταν πάνω απο 10%.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι στη χώρα επικρατούσε αφθονία,κάθε άλλο,αλλά συνέβει γιατί ουσιαστικά η παραγωγή μετά το 1950 έπρεπε να αρχίσει απο το μηδέν.Η ανεργία από την άλλη ήταν όντως στα χρόνια της χούντας σε αρκετά χαμηλά επίπεδα και με πτωτική τάση.Συγκεκριμένα το 1967 ήταν στο 5.4% ενω το 1973 στο 2%.Αλλά οι αριθμοί απο μόνοι τους δε λένε ποτέ την αλήθεια.Στη χαμηλή ανεργία μπορεί να αντιπαρατεθεί το τεράστιο ρέυμα μετανάστευσης εκείνα τα χρόνια: ενδεικτικά 51.000 έφυγαν απο την Ελλάδα το 1968,91.500 το 1969 και 93.000 το 1970 οι μισοί άντρες απο 20-40 χρονών εργαζόντουσαν στο εξωτερικό.Οι συνδέσεις δε του τότε ποσοστού ανεργίας με το σημερινό είναι ακόμα πιο ατυχείς για δύο ακόμα λόγους:η αντιμετώπιση της ανεργίας στα καπιταλιστικά κράτη τότε ήταν εντελώς διαφορετική,η στρατιωτική θητεία τότε ήταν πολυ μεγαλύτερη ενώ οι στρατιές εξόριστων και φυλακισμένων θεωρούταν εκτός εργατικού δυναμικού,αρα δεν θεωρούνται άνεργοι.Τα περι μηδενικού χρέους την εποχή εκείνη δεν είναι άξια σχολιασμού καν,μιας και μιλάμε για μία καπιταλιστική οικονομία.Θα αρκεστούμε να πούμε ότι απο τα 38.7 δις.το 1967 εφτασε στα 87.5 δις. το 1973 λόγω του ελλείματος τρεχουσων συναλλαγών.Η κρίση του 1973 σε συνδιασμό με τη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική του καθεστώτος είχαν σαν αποτέλεσμα την ανοδο του πληθωρισμού σε επίπεδα πολεμικής περιόδου. Απο τον Απρίλη του 1973 έως αυτόν του 1974 αυξήθηκε κατα 37.8% προκαλώντας μείωση των πραγματικών μισθών κατα 6%.

Αυτό που κατα τη γνώμη μας όμως πρέπει να υπογραμμιστεί πιο πολύ είναι η σχέση του καθεστώτος με το μεγάλο κεφάλαιο με αντάλλαγμα βέβαια τη στήριξη της αστικής τάξης προς αυτό.Η στήριξη αυτή καθόρισε και και τη στάση των αστικών πολιτικών δυνάμεων απέναντι στους δικτάτορες:Ο «εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν έκανε ούτε μία δήλωση εναντίον τους.Πολυ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός οτι η βίλα στην οποία έμενε ο ίδιος ο Παπαδόπουλος στο Λαγονήσι άνηκε στον Αριστοτέλη Ωνάση με τον οποίο διατηρούσε φιλική σχέση,ενώ ο Μακαρέζος είχε σχέσεις με τον έτερο κροίσο Στάυρο Νιάρχο.Άλλωστε η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών όντας ευχαριστημένη απο τις υπηρεσίες που της παρείχε η χούντα ανακύρηξε τον δικτάτορα ισόβιο πρόεδρο της το 1972.Επίσης λίγες μέρες μετα το πραξικόπημα(15 Μαϊου) υπογράφηκε σύμβαση ύψους 1.2 εκ. Δολαρίων με την αμερικάνικη εταιρεία Litton με αντάλλαγμα την…παροχή «υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως»χωρίς επι της ουσίας να παράγει κανένα έργο.Απόδειξη αυτού η δήλωση του υπεύθυνου του γραφείου της εταιρείας στην Αθήνα Robert Alan στο περιοδικό Ramparts:«Τα κέρδη μας είναι ασφαλώς μεγάλα, διότι ουσιαστικά δεν κάνουμε επενδύσεις».Aνάλογη ήταν και η σύμβαση με τον εργολάβο Robert McDonald,αλλά και οι συναλλαγές με τον Τομ Πάππας Ελληνοαμερικάνο επιχειρηματία και ένθερμο υποστηρικτή και χρηματοδότη του καθεστώτος στον οποίο μεταξύ άλλων δόθηκε η άδεια δημιουργίας εργοστασίων εμφιάλωσης της Coca Cola.Στην ουσία Η γενικότερη πολιτική του καθεστώτος είχε ξεκάθαρο ταξικό χαρακτήρα:κατα την περίοδο 1967-1973 τα κέρδη της βιομηχανίας αυξήθηκαν κατα 80% σε βάρος των εργατών ενώ η απαγόρευση κάθε συνδικαλιστικής δράσης έδωσε στην αστική τάξη τη δυνατότητα να ασελγεί πάνω στους εργαζόμενους χωρίς να συναντά καμία αντίσταση, εντατικοποιώντας την εργασία.

Γίνεται λοιπόν έυκολα αντιληπτό το γεγονός ότι το καθεστώς της 21ης Απριλίου δεν ήταν κάτι ενάντιο ή ξένο προς το οικονομικό αλλα και πολιτικό κατεστημένο της εποχής.Το ερώτημα που μπορεί να θέσει κανείς τότε έιναι «για ποιο λόγο τότε ανέβηκε στην εξουσία;δεν θα μπορούσαν να κάνουν αυτο το έργο οι πολιτικες δυνάμεις που κυριαρχούσαν πριν;»Για να απαντήσουμε σ’αυτό το ερώτημα πρέπει να ανατρέξουμε στην εποχή εκείνη.Οι λαϊκές μάζες μετά από χρόνια αρχίζουν να εξεγείρονται,ενάντια στο καταπιεστικό μετεμφυλιακό καθεστώς των βασανιστηρίων,των δολοφονιών,της λογοκρισίας με αποτέλεσμα να υπάρξει έντονη ιδεολογική πόλωση.Μεγαλιώδεις πορείες και συγκεντρώσεις και απεργίες ανα την Ελλάδα που συχνά κατέληγαν σε συγκρούσεις με τα σώματα ασφαλείας.Η βίαιη καταστολή και τα όργια του παρακράτους αδυνατούν να θέσουν την κατάσταση υπο έλεγχο και να επαναφέρει τη «νομιμότητα».Η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό κοιτάνε αμήχανα την κατάσταση και αντιλαμβάνονται οτι προκειμένου να επιβάλλουν τα συμφέροντα των ντόπιων και των ξένων αφεντικών πρέπει να παρθούν μέτρα τα οποία ακόμα και η αστική δημοκρατία με τα δεδομένα της εποχής αδυνατεί να λάβει.Αυτόν ακριβώς το ρόλο έρχονται να παίξουν οι συνταγματάρχες.Έρχονται να δώσουν μία προσωρινή λύση στην πολιτική αστάθεια που δημιουργήθηκε μετα τα Ιουλιανά το 1965 για την αστική τάξη,σε βάρος του λαού και των ελευθεριών του αλλα παράλληλα το πολιτικό της κατεστημένο όταν επιστρέφει παρουσιάζεται στα μάτια του κόσμου σαν λυτρωτές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τέλος ότι οι χουντικοί ποτέ δεν προέβησαν σε καμία ουσιαστική αλλαγή ούτε στις παραγωγικές σχέσεις ούτε στον κρατικό μηχανισμό,ούτε επίσης άλλαξαν στο ελάχιστο μετά την πτώση τους.Η άγρια καταστολή,το παρακράτος,οι δολοφονίες οι βασανισμοί κτλ υφίσταντο και πριν και μετά τη δικτατορία,απλά αυτη τα εντατικοποίησε.Άλλωστε πολλοί απο αυτούς που στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό αλλα και τους μηχανισμούς πραπαγάνδας της αστικής τάξης(πχ Λαμπράκης του Βήματος) άρχισαν τη σταδιοδρομία ή εγιναν γνωστοί τους κατα τη διάρκεια της επταετίας.Το ίδιο ισχύει και για τους μηχανισμούς που αναπτύχθηκαν προκειμένου να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος,όπως η έντονη ενασχόλησει με το ποδόσφαιρο και η επικράτηση των μπουζουκιών σαν τρόπος διασκέδασης, καταστάσεις που μεσουρανούσαν στη χούντα αλλα και μετά την πτώση της.

Γίνεται σαφές οτι το δίπολο «δημοκρατία και δικτατορία» στα πλαίσια του αστικού κράτους στην ουσία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.Σε περιόδους εντατικοποίησης των ταξικών (και όχι μόνο) αγώνων ακόμα και αυτές,οι περιορισμένες αστικές ελευθερίες,που αποτελούν κεκτημένα και δε χαρίστηκαν απο κανέναν,πνίγουν κράτος και κεφάλαιο.Αυτό γίνεται στις μέρες μας πλέον προφανές μιας και τα φαίνόμενα βίαιης καταστολής,τρομοκρατίας και φίμωσης απο την πλευρά του κράτους είναι πλέον καθημερινά.Η μόνη ουσιαστική απάντηση που μπορεί να δοθεί στην κοινωνία είναι οι αδιαμεσολάβητοι μαζικοί και οργανωμένοι από τη βάση ταξικοί αγώνες σε κάθε πεδίο δράσης για την υπεράσπιση των κεκτημένων μας σε πρώτο χρόνο και με τελικό στόχο την ολοκληρωτική ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

senza classi
ομάδα ανατρεπτικής σκέψης

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ 98 FM ΚΑΙ ΤΟ ATHENS INDYMEDIA ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥΠΟΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Leave a comment

afisaz

Το μεσημέρι της 11ης Απριλίου η πρυτανεία του ΕΜΠ με μεθοδευμένες κινήσεις προχώρησε στην καταστολή της λειτουργίας του athens indymedia και του 98fm.

Αυτή η πρακτική δεν είναι μεμονωμένη αλλά εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια φίμωσης των ανατρεπτικών φωνών και τρομοκράτησης της κοινωνίας,σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την όξυνση των ταξικών αντιθέσεων και την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και των εντολοδόχων του σε κάθε εστία αντίστασης,σε κάθε χώρο διακίνησης ανατρεπτικών ιδεών.

Θεωρούμε την αντιπληροφόρηση ως κομμάτι του αγώνα ενάντια στα αφεντικά και το κράτος τους και θα την υπερασπιστούμε.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
1 μ.μ

ΣΤΗΝ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥΠΟΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
(ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ)

πρόσβαση με λεωφορεία :

608 από Ακαδημία

242 από σταθμό μετρό Κατεχάκη

Η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ 98 FM ΚΑΙ ΣΤΟ athens indymedia

senza classi
ομάδα ανατρεπτικής σκέψης

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

Leave a comment

Αφίσα πορείας

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΗ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΠΟΡΕΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ 12:00 μ.μ.

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ

Leave a comment

Η μπροσούρα της ομάδας μας για την επανάσταση του 1821 αλλά και την ιστορική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία.

Σε pdf εδώ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ (2)

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ:ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑ

Leave a comment

Η σημερινή ολομέτωπη επίθεση των καπιταλιστών και τους κράτους τους ενάντια στην ίδια την κοινωνία εντείνεται όλο και περισσότερο. Η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης λοιπόν αποτελεί επιμέρους κομμάτι αυτής της επίθεσης, με αποτέλεσμα καταχτήσεις δεκαετιών να καταργούνται και να επιστρέφουν στην κατοχή του κεφαλαίου.

Σημαντικές αλλαγές στην μέχρι τώρα λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος παρατηρούνται σε κάθε βαθμίδα, κυριότερα όμως στην τριτοβάθμια , δηλαδή στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στον καπιταλισμό είναι προφανές ότι λειτουργούν με βάση τις ανάγκες της κυρίαρχης τάξης και προωθούν την κυρίαρχη ιδεολογία. Στην Ελλάδα οι χρηματοδοτήσεις ιδρυμάτων γίνονταν σε μεγάλο βαθμό από το κράτος, βέβαια σταδιακά έκαναν την εμφάνιση τους και εταιρίες που ‘στήριζαν’ οικονομικά ερευνητικά προγράμματα προκειμένου να τα εκμεταλλεύονται με σκοπό φυσικά το κέρδος και όχι την πρόοδο της κοινωνίας και της επιστήμης. Σήμερα είναι φανερή η στόχευση της κυβέρνησης και των αφεντικών, που δεν είναι άλλη από την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Το σχέδιο ‘Αθηνά’ λοιπόν είναι η συνέχεια της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης και αποτελείται από συγκεκριμένες κινήσεις όπως: συγχωνεύσεις τμημάτων, σύσταση νέων σχολών, ενοποιήσεις ιδρυμάτων, μεταφορά τμημάτων σε άλλες πόλεις, μετατάξεις διδακτικού προσωπικού και άλλων εργαζομένων. Με αυτές τις κινήσεις το υπουργείο διατείνεται ότι θέλει να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, να δημιουργήσει ένα ευέλικτο ανθρώπινο δυναμικό, να βελτιώσει την επιχειρηματικότητα και την επιστημονική και τεχνολογική εκπαίδευση.

Η άποψη μας βρίσκεται στην απέναντι πλευρά από το υπουργείο και τους υποστηρικτές του. Το συγκεκριμένο σχέδιο πλασάρεται ως προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της κοινωνίας αλλά εξυπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς και συνεπώς του κεφαλαίου. Με όλες αυτές τις κινήσεις το μόνο που θα καταφέρουν είναι να οδηγήσουν χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία, στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Επίσης θα έχουν ως αποτέλεσμα τη διαιώνιση των ελαστικών μορφών εργασίας. Οι κινήσεις του σχεδίου ‘Αθηνά’ θα μειώσουν δραστικά τον αριθμό των εισακτέων, αποκλείοντας μεγάλη μερίδα πληθυσμού από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αρκετοί φοιτητές θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους και να αναζητήσουν κάποιο καινούριο επιβαρύνοντας αρκετά την οικονομική κατάσταση της οικογένειας τους. Ακόμα οι υποδομές σε διάφορα ιδρύματα που θα δεχθούν νέους σπουδαστές δεν είναι κατάλληλα οργανωμένες για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του καινούριου ρόλου τους. Οι ενοποιήσεις τμημάτων γίνονται με αυθαίρετα κριτήρια γεγονός το οποίο δυσκολεύει την εκπαιδευτική διαδικασία. Τα ιδεολογήματα για επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα είναι επακόλουθα του κυρίαρχου τρόπου σκέψης, που φετιχοποιεί τον ατομικισμό, το βόλεμα, την απέχθεια ως προς οτιδήποτε συλλογικό και την επιθυμία για κέρδος και ‘επιτυχία’.

Μπροστά σε αυτό το σχέδιο το ‘φοιτητικό’ κίνημα είναι απαθές προς το παρόν, έτσι οι κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται είναι κατά πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Είναι προβληματικό να μην κινητοποιούνται οι φοιτητές μέσα από τις συνελεύσεις τους και να προσπερνούν αυτό το ζήτημα ως δευτερεύων και ανούσιο. Με αυτές τις συνθήκες δε μπορεί να δημιουργηθεί ένα κλίμα μαχητικότητας και ριζοσπαστικοποίησης των φοιτητών που θα οδηγήσει στην σύμπραξη με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας και θα καταφέρει να μπλοκάρει το σχέδιο.

Μοναδικός δρόμος για να εμποδίσουν οι φοιτητές την εφαρμογή του σχεδίου και να προχωρήσουν και σε άλλες ενδεχόμενες νίκες, είναι η οργάνωση και ο συνεχής συλλογικός αγώνας μακριά από λογικές ανάθεσης και ανταγωνιστικές επιδιώξεις. Θεωρούμε πως για να αποκτήσει η προσπάθεια για αλλαγή των εκπαιδευτικών δομών υπόσταση, πρέπει να συνοδευτεί από μια συνολική επαναστατική προοπτική με στόχο μια αυτόδιευθυνόμενη κοινωνία.

senza classi
ομάδα ανατρεπτικής σκέψης

έντυπο υλικο, κείμενα επικαιρότητας

ΟΙ ‘ΧΡΥΣΕΣ’ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Leave a comment

535027

Με το πρόσφατο επεισόδιο στα μεταλλεία χρυσού της σκουριάς, ξαναήρθε στην επικαιρότητατο θέμα για τα μεταλλεία της χαλκιδικής,για το οποίο τα ΜΜΕ τηρούσαν…σιγήν ιχθύος εδω και πολύ καιρό.Το ζήτημα αυτό βέβαια δεν είναι χθεσινό, αλλά κρατάει χρόνια αυτη η κολώνια.

Συγκεκριμένα τον Δεκέμβρη του 1995 τα κοιτάσματα των μεικτών θειούχων μεταλλευμάτων της βορειοανατολικής Χαλκιδικής πωλήθηκαν στην TVX HELLAS AE, θυγατρική της TVX Gold Inc. πολυεθνικής εταιρίας με έδρα τον Καναδά, έναντι 11 δισ. Δραχμές με σύμβαση εως το 2083. Επιπλέον η κυβέρνηση Σημίτη με την υπαγωγή της επένδυσης στον Ν. 2687/53 περί επενδύσεων και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού, έδινε στην εταιρεία ένα σύνολο φοροαπαλλαγών, απαλλαγή από τις πληρωμές των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων καθώς και επιδότηση 20 δις. Δραχμές! Ακολούθησε μια σειρά κινητοποιήσεων από τους κατοίκους της περιοχής και δεκάδες συλλήψεις απο την αστυνομία

Τελικά το 2003 η ΤVX αποχωρεί, αφήνοντας παντού ανεξέλεγκτες αποθέσεις τοξικών υλικών, με απλήρωτους τους 472 εργαζόμενους και συνολικό χρέος 17 ετατ. Ευρώ. Η Hellas Gold,η οποία είχε δημιουργηθεί πριν 2 μέρες και χωρίς να φέρει καμία ευθύνη αποκατάστασης των ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold, αγοράζει με 11 εκατ. Ευρώ, με σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο,με απευθείας ανάθεση, κατόπιν μεσολάβησης του Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού Δημάρχου Αριστοτέλη τα εξής: 2.500 στρέµµατα γης, 40.000 τ.µ. βιοµηχανικών κτιρίων και γραφείων, μεταλλεία έκτασης 317.000 στρεµµάτων, 11.000 τ.µ. αστικά οικόπεδα, 310 κατοικίες στο Στρατώνι, 2 πλήρη συγκροτήµατα λιοτρίβισης και εµπλουτισµού, Μηχανολογικό εξοπλισµό και Stock 270.000 τόνων συµπυκνώµατος αρσενοπυρίτη (περίπου 250.000 ουγκιές χρυσού). Και όλα αυτα τη στιγμή που υπολογίζεται οτι η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα μεταλλεία της Χαλκιδικής είναι τουλάχιστον 15 δις. Ευρώ, η αγοραία αξία των μεταλλείων είναι 408 εκ ευρώ και σαν να μην έφταναν αυτά η κυβέρνηση επιδότησε και την επιχείρηση με 15 εκατ. Ευρώ(!).Η εταιρεία Hellas Gold κατά την υπογραφή της σύμβασης εκπροσωπούνταν από τους μετόχους της: τον Μπόμπολα (Ελλάκτωρ) με 35%, τον Δημήτρη Κούτρα,γενικό διευθυντή της κατασκευαστικής εταιρείας Άκτωρ, θυγατρικής του οµίλου Μπόμπολα, Ελλάκτωρ,προέδρου της κοινοπραξίας της Αττικής Οδού (συμφερόντων Μπόμπολα) και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ελλάκτωρ με 30%, και η πολυεθνική εταιρία,μητρική της Hellas Gold, European Goldfields.

Επιπλέον η λειτοργία των μεταλλείων θα έχει σημαντικές συνέπειες στο περιβάλλον της περιοχής. Καταρχάς σήμερα αντλούνται 15 εκ. Κυβικά νερό (ετησίως), ποσό ικανό να καλύψει τις ανάγκες όλου του νομού Χαλκιδικής, ενώ η άντληση νερού θα φτάσει στην Ολυμπιάδα μέχρι και 663 μέτρα βάθος, γεγονός που θα προκαλέσει φαινόμενα υφαλμύρισης του παράκτιου υδροφορέα, το σχέδιο επαναδιοχέτευσης του αντλούμενου νερού στον υδροφορέα και η επανατοποθέτηση του εξορυσσόμενου υλικού ως λιθογόμωση σε καθεστώς αποστράγγισης θα επιφέρουν μόνιμη ρύπανση των υπογείων υδάτων από διηθήσεις ρύπων. Επιπροσθέτως, οι εκτιμήσεις για την ατμοσφαιρική ρύπανση παραβιάζουν τα θεσμοθετημένα όρια για αέριους και σωματιδιακούς ρύπους: Μόνο στις Σκουριές υπολογίζεται εκπομπή αιωρουμένων σωματιδίων που ανέρχεται στους 430 t/y PM10, με υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, ιδιαίτερα αρσενικού ενώ η παραγωγή σκόνης μεταλλεύματος ανέρχεται συνολικά σε 4.324 t/h, με μεγάλες συγκεντρώσεις θειούχων ενώσεων βαρέων μετάλλων όπως αντιμονίου, αρσενικού, βαρίου, καδμίου, χρωμίου, χαλκού, σιδήρου,υδράργυρου και άλλων.
Προβλέπεται επίσης ότι ατμοσφαιρικοί ρύποι θα μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις. Το έδαφος θεωρείται μη ανανεώσιμος φυσικός πόρος. Σχεδόν σε όλες τις χώρες που λειτουργούν ή λειτουργούσαν μεταλλεία χρυσού, τα εδάφη που γειτνιάζουν με μεταλλεία ή βρίσκονται ακόμη και σε μεγάλη απόσταση από αυτά, παραμένουν ρυπασμένα με βαρέα μέταλλα αρκετές δεκαετίες ή και αιώνες μετά τη διακοπή λειτουργίας των μεταλλείων, ενώ οι έντονες εδαφικές διαβρώσεις και η υλοτομία έχουν επακόλουθο την επιδείνωση πλημμυρικών επεισοδίων. Τέλος όλα αυτά έχουν και βαρύτατες συνέπεις στο οικοσύστημα αλλά και στην ανθρώπινη υγεία: Εργαζόμενοι σε μεταλλεία χρυσού έχουν μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης, εμφανίζουν συχνότερα καρκίνο της τραχείας και βρόγχων, πνεύμονα, στομάχου και ήπατος, πνευμονική φυματίωση, πυριτίαση, νοσήματα υπεζωκότας, ελονοσία, δάγκειο πυρετό, απώλεια ακοής και άλλα πολλά.

Δικαιολογημένα, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, αποφάσισαν να αντισταθούν και να κινητοποιηθούν, προκειμένου να προστατέψουν τον τόπο τους από την περιβαλλοντική καταστροφή και την ερήμωση. Οργανώθηκε μια σειρά κινητοποιήσεων,με αποκορύφωμα την πορεία 2500 ατόμων στις σκουριές τον περασμένο Οκτώβρη. Το κράτος,στα δίκαια αιτήμα των κατοίκων απάντησε με βίαιη καταστολή: ξύλο,χημικά,πλαστικές σφαίρες και 15 συλλήψεις ο τελικός απολογισμός. Μάλιστα μετά την πρόσφατη επίθεση στα μεταλλεία, οι αρχές συνέλλαβαν 3 άτομα,τα οποία συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις με την κατηγορία την ηθικής αυτουργίας! Είναι καθήκον όλων μας να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής και να τον στηρίξουμε έμπρακτα. Σήμερα αντιμετωπίζουν αυτοί το πρόβλημα άυριο θα είναι κάποιος από εμάς.

KΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑΙΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΛΥΣΤΡΙΚΟΥ
ΚΡΑΤΟΥΣ.
ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ

senza classi
ομάδα ανατρεπτικής σκέψης